ผลการศึกษาที่ใช้เวลานานหลายทศวรรษพบว่าผู้ชายที่เติบโตมาในครอบครัวใกล้ชิดมีความผูกพันที่แน่นแฟ้นมากขึ้นในวัยชรา สิ่งต่างๆ มากมายสามารถเกิดขึ้นได้ในช่วงชีวิต เช่น การเปลี่ยนแปลงอาชีพ การแต่งงาน การหย่าร้าง การเกิด การตาย ไม่ต้องพูดถึงสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในระหว่างนั้น แต่วัยเด็กเป็นการวางรากฐานที่สำคัญที่สามารถคงอยู่ไปตลอดชีวิต
การศึกษาระยะยาวที่ตีพิมพ์ในวารสาร Psychological Science ในเดือนกันยายน 2016 พบว่าผู้ชายที่เติบโตมาในสภาพแวดล้อมครอบครัวที่อบอุ่นและเอาใจใส่มากกว่าจะมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นเมื่อเป็นผู้ใหญ่ การวิจัยนี้เป็นการต่อยอดจากการศึกษาการพัฒนาผู้ใหญ่ของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
ซึ่งเป็นการศึกษาระยะยาวเกี่ยวกับสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีของผู้ใหญ่ที่มีระยะเวลาเกือบแปดทศวรรษ ในช่วงเริ่มแรกในปี 1938
นักวิจัยได้รับสมัครนักศึกษาชายจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดและวัยรุ่นในเมืองบอสตัน และใช้การสัมภาษณ์ที่ยาวนานเพื่อประเมินคุณภาพของสภาพแวดล้อมครอบครัวของเด็กชาย จากนั้นนักวิจัยหลายๆ คนก็ติดตามชายวัยกลางคนเพื่อประเมินว่าพวกเขาสามารถจัดการกับอารมณ์ด้านลบได้สำเร็จเพียงใด
ในการศึกษาล่าสุด ผู้ร่วมเขียน Robert Waldinger จิตแพทย์จาก Harvard Medical School และ Marc Schulz นักจิตวิทยาที่ Bryn Mawr College ได้ทำการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ชายซึ่งขณะนี้อายุ 80 ปีแล้ว เพื่อกำหนดระดับความผูกพันของพวกเขา ให้กับหุ้นส่วนของพวกเขา
Waldinger และ Schulz พิจารณาว่าไม่ว่าสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมจะเป็นอย่างไร ผู้ชายที่เติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่อบอุ่นของครอบครัวก็ใช้กลยุทธ์ที่ดีต่อสุขภาพในการจัดการอารมณ์เชิงลบในวัยกลางคน
และยังผูกพันกับคู่รักในช่วงปลายชีวิตอย่างปลอดภัยมากขึ้นอีกด้วย ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าสภาพแวดล้อมในวัยเด็กของเราส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของเราไม่เพียงแต่ในวัยผู้ใหญ่ตอนต้นเท่านั้น แต่ยังส่งผลต่อชีวิตที่เหลือของเราด้วย
Chris Fraley นักจิตวิทยาจากมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์ Urbana-Champaign ซึ่งศึกษาเรื่องความผูกพันแต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการศึกษาครั้งนี้
ชี้ให้เห็นว่ามีอะไรเกิดขึ้นได้มากมายระหว่างวัยเด็กและวัยชรา ตั้งแต่ความยากลำบากทางการเงิน การเจ็บป่วย ไปจนถึงการหย่าร้าง “ความจริงที่ว่าผู้เขียนพบว่ามีความเกี่ยวข้องกันนั้นน่าทึ่ง” เขากล่าว “และทำให้เกิดคำถามมากมายเกี่ยวกับปัจจัยที่อธิบายว่าทำไมจึงมีอยู่” สำหรับชูลซ์ การค้นพบนี้เน้นย้ำถึงความจำเป็นในการบริการต่างๆ เช่น การลาเพื่อครอบครัว
เพื่อช่วยเหลือผู้ปกครองและช่วยให้พวกเขาสร้างสภาพแวดล้อมในครอบครัวที่ดีขึ้น นอกจากนี้เขายังเน้นย้ำถึงความสำคัญของการบริการสังคมที่ดีซึ่งอาจเข้ามาแทรกแซงเมื่อเด็กๆ
ต้องตกอยู่ในสภาพแวดล้อมครอบครัวที่ยากจนหรือไม่ปลอดภัย “ฉันคิดว่า [ข้อความ] ที่อยากกลับบ้านก็คือเด็กๆ อาจจำเหตุการณ์บางอย่างไม่ได้ โดยเฉพาะในช่วงแรกๆ ของชีวิต” ชูลซ์กล่าว “แต่การสะสมสภาพแวดล้อมของครอบครัวด้วยความรักและการดูแลเอาใจใส่นั้นส่งผลกระทบในระยะยาวจริงๆ”
วาลดิงเงอร์และชูลซ์ยังเน้นย้ำว่ามีหลายวิธีที่จะเอาชนะการมีวัยเด็กที่ไม่ค่อยเงียบสงบ เช่น การทำงานอย่างแข็งขันในการพัฒนาความสัมพันธ์ที่อบอุ่นและมั่นคงมากขึ้นเมื่อเป็นผู้ใหญ่ หรือการเรียนรู้วิธีใช้กลยุทธ์ที่ดีต่อสุขภาพเพื่อจัดการกับอารมณ์เชิงลบ “สิ่งสำคัญที่สุด” วัลดิงเงอร์กล่าว “ก็คือวิธีที่เราดูแลเด็กๆ มีความสำคัญอย่างยิ่ง”
สนับสนุนโดย Hoiana